Direct naar artikelinhoud
Conflict Syrië

Deel Syrië desnoods op in deelgebieden als dat de prijs is om het bloedbad te stoppen

Het wordt tijd om de teerling te werpen

Maarten Rabaey is journalist bij De Morgen.

De Turkse invasie van het grensgebied met Syrië, geruggensteund door VS-luchtaanvallen, heeft als primair doel om IS-eenheden te verdrijven. De Turken zetten zo ook de Koerden een hak. Of dit nieuwste front in het conflict op termijn ook maar iets zal opleveren, behalve meer bodybags, is zeer de vraag.

Maarten Rabaey.

Zoals oud-VS-ambassadeur in Damascus Robert Ford in een gesprek met deze krant opmerkt is het Westen "bijziend" geworden in dit conflict. Ook Europa. Luchtaanvallen tegen IS zijn irrelevant geworden om de bredere burgeroorlog te beëindigen. Die eisen in steden als Aleppo dagelijks slachtoffers door het offensief van het Assad-regime met Russische luchtsteun. IS is uiteindelijk maar een symptoom, niet de oorzaak van het bloedige perpetuum mobile waarin staten hun vermeende geopolitieke belangen militair verdedigen.

Het is tijd om de teerling te werpen. Tijd voor een allesomvattend vredesplan waarbij iedereen compromissen zal moeten slikken. De Europese Unie mist nu haar afspraak met de geschiedenis. Ze moet het ijzer smeden nu het heet is; nu iedereen zich in een wanhoopsoffensief stort moet Europa de kans grijpen om het slabakkende VN-vredesproces te verrassen met een diplomatieke uitweg.

Wie in Europa trekt de myope blik weg van het wapenvizier en durft vrede in Syrië onder ogen zien?

De Duitse bondskanselier Angela Merkel, de Franse president François Hollande en de Italiaanse premier Matteo Renzi vonden afgelopen maandag de tijd voor een bezoek aan het graf van EU-medestichter Altiero Spinelli om de Europese gedachte nieuw leven in te blazen. Kunnen ze ook de tijd maken om de Syrische strijdende partijen op een eiland samen te brengen in een vredesconclaaf? Waar blijft die oproep van EU-buitenlandvertegenwoordiger Federica Mogherini? EU zkt. gezanten Syrië (m/v), met ervaring en lef om strijdende partijen met elkaar te verzoenen. Wie in Europa trekt de myope blik weg van het wapenvizier en durft vrede in Syrië onder ogen zien?

Zoals de Dayton-akkoorden in 1995 in Bosnië de wapens deden zwijgen, zullen er in Syrië demarcatielijnen moeten worden getrokken, tijdelijk gescheiden door een multinationale vredesmacht. Deel het land desnoods in overleg op in sjiitisch-alewitische, soennitische, christelijke en Koerdische deelgebieden als dat de prijs is om het bloedbad te stoppen. Doe het gewoon. Niet in de naam van Allah, God of geopolitiek belang maar in naam van 8,4 miljoen Syrische kinderen die dagelijks lijden onder het conflict.

Deel het land desnoods in overleg op als dat de prijs is om het bloedbad te stoppen