Aδιόρθωτο και ανίκανο να συλλάβει τα μηνύματα των χθεσινών βουλευτικών εκλογών, το πολιτικό σύστημα αγνόησε την ολοκληρωτική συντριβή του από τους πολίτες, και αντί να εγκύψει στους λόγους για τους οποίους το 33% της κοινωνίας το καταδίκασε διά της αποχής της, συνέχισε, ακόμη και ώς χθες το βράδυ, να προβαίνει είτε σε μίζερους πανηγυρισμούς, για δήθεν επιτυχίες, είτε σε θλιβερούς κλαυθμυρισμούς και δικαιολογίες για τις αποτυχίες. Χθες το βράδυ, οι πολιτικές ηγεσίες, αντί να επιμετρούν τις κερδοζημίες, να πανηγυρίζουν για τους αριθμούς ή να αναζητούν τους λόγους αποτυχίας, όφειλαν να ασχολούντο αποκλειστικά με αυτοκριτική για την ευθύνη που η κάθε ηγεσία είχε, ώστε η κοινωνία να στρέψει την πλάτη στο κομματικό σύστημα. Όφειλαν να αναζητούν τον εκσυγχρονισμό, τον εκδημοκρατισμό και τους τρόπους προσέγγισης των πολιτών, ώστε να ξεκινήσει μία νέα σχέση ανάμεσα στην πολιτική, τους εκπροσώπους της και την κοινωνία, και κυρίως τους νέους. Αντ' αυτής της προτεραιότητας, παρακολουθήσαμε, αμέσως μετά τη γροθιά της κοινωνίας, εκπροσώπους κομμάτων να συνεχίζουν την ίδια συμπεριφορά και να ερίζουν, ως να ευρίσκοντο ακόμη σε προεκλογική περίοδο. Τα τελευταία χρόνια, οι πολίτες έστειλαν σε όλες τις εκλογικές διαδικασίες ευκρινέστατα μηνύματα για την απέχθεια και την οργή που αισθάνονται έναντι των πολιτικών. Πώς απαντούσαν οι τελευταίοι; «Πήραμε τα μηνύματα και θα ανταποκριθούμε». Κανένα μήνυμα δεν πήραν και καμία αλλαγή δεν επέφεραν στην κομματική συμπεριφορά και στις μεθόδους τους. Ούτε πρόκειται να κάμουν στο μέλλον οτιδήποτε για να ανταποκριθούν στα μηνύματα των καιρών και στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Από κει και πέρα, και στη βάση μίας πρώτης «χονδρικής» περιεκτικής ανάλυσης στη λογική των κομματικών κερδοζημιών, νικητής των εκλογών πρέπει να θεωρείται ο Νικόλας Παπαδόπουλος και το ΔΗΚΟ και μεγάλος χαμένος, το ΑΚΕΛ. Ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ δέχθηκε τις έντονες επικρίσεις και αμφισβητήσεις της εσωτερικής αντιπολίτευσης, σημαντικά στελέχη της οποίας αποστασιοποιήθηκαν από το κόμμα και απείχαν της εκλογικής μάχης του κόμματος, ενώ για μεγάλη περίοδο δεχόταν τις βολές της Κυβέρνησης και του ΑΚΕΛ για την πολιτική του στο Κυπριακό και στο οικονομικό. Άντεξε και διατήρησε τα ποσοστά του ως ισχυρότερη παράταξη του κεντρώου χώρου. Το ΑΚΕΛ πληρώνει τα λάθη της ηγεσίας του, παλαιότερα και σημερινά. Στις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων χρόνων, ιδιαίτερα μετά την οικονομική καταστροφή, το κόμμα της Αριστεράς έχανε δυνάμεις και ψηφοφόρους. Την Κυριακή η συρρίκνωση ολοκληρώθηκε. Αλλά ακόμη η ηγεσία δεν έχει αντιληφθεί τους πραγματικούς λόγους, για τους οποίους το κόμμα σταδιακά απογυμνώνεται. Πρώτο: Η ευθύνη του ΑΚΕΛ στην οικονομική καταστροφή του τόπου δεν λησμονείται από τη μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων του κόμματος. Επειδή η οικονομική κρίση έπληξε κυρίως τη σπονδυλική στήλη των ψηφοφόρων του κόμματος.
Τις φτωχές και μεσαίες τάξεις, τους εργαζομένους, τους συνταξιούχους. Όσο και αν το ΑΚΕΛ επιχειρεί να φορτώσει όλες τις ευθύνες στην Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ, δεν πείθει τους ψηφοφόρους του. Δεύτερο: Το ΑΚΕΛ πληρώνει το κόστος της λανθασμένης πολιτικής του στο εθνικό θέμα. Η στήριξη της πολιτικής Αναστασιάδη έχει απορριφθεί από τους ψηφοφόρους του κόμματος. Είχαμε προειδοποιήσει την ηγεσία για το ενδεχόμενο. Αλλά ούτε η ηγεσία είχε λάβει το μάθημα του 1986, όταν λόγω της άτυπης συμμαχίας με τον ΔΗΣΥ στο Κυπριακό, συρρικνώθηκαν τα ποσοστά του κόμματος. Σήμερα, πληρώνει για δεύτερη φορά το ίδιο λάθος. Το δις εξαμαρτείν δεν αποδεικνύει σοφία στην ηγεσία του. Από κει και πέρα, η πολυκομματική Βουλή, η είσοδος του ΕΛΑΜ, η συρρίκνωση της ΕΔΕΚ, η μείωση των ποσοστών του δικομματισμού, ο κατακερματισμός του κεντρώου χώρου προσφέρονται, μαζί με άλλα στοιχεία, προς προβληματισμό. Οι επόμενες μέρες θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, από πολλές πλευρές. Και κυρίως σε ό,τι αφορά την εκλογή του νέου Προέδρου της Βουλής.
