Ξερονήσια για μετανάστες

1' 39" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στις αρχές της δεκαετίας οι μόνοι που τολμούσαν να μιλήσουν για τη μεταφορά μεταναστών σε ξερονήσια ήταν κάποιοι σκληροπυρηνικοί ακροδεξιοί. Από τους πρώτους που έριξαν στον δημόσιο διάλογο την ιδέα ήταν ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, ο οποίος είχε προτείνει να αποσταλούν «σε ένα ακατοίκητο νησί και να δουλεύουν για την Ελλάδα για να φάνε». Ηταν μιαν άποψη απάνθρωπη, περιθωριακή, που τότε προκαλούσε έντονες αντιδράσεις.

Οχι πια. Χθες ο Δανός πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι το ζήτημα συζητείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. H Γερμανία, η Ολλανδία και η Αυστρία είναι κάποιες από τις χώρες που εξετάζουν το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός στρατοπέδου για μετανάστες, των οποίων οι αιτήσεις ασύλου έχουν απορριφθεί. Ο τόπος κατασκευής της μεταμοντέρνας Μακρονήσου θα επιλεγεί προσεκτικά: θα πρέπει να βρίσκεται εκτός Ε.Ε. και φυσικά να μην είναι ελκυστικός και εύκολα προσβάσιμος στους διακινητές. Το επάρατο κάποτε αυστραλιανό μοντέλο, στο πλαίσιο του οποίου οι αιτούντες άσυλο παραμένουν σε νησιά όπως το διαβόητο κέντρο κράτησης στο Ναουρού όσο γίνεται η επεξεργασία της αίτησής τους, εμπνέει και τους ανθρωπιστές(;) Ευρωπαίους ηγέτες.

Τον δρόμο της στρατηγικής αναχαίτισης έδειξε η ελληνική κυβέρνηση. Η συνταγή ήταν απλή: Δημιουργούμε μίνι κολαστήρια, στοιβάζουμε ανθρώπους σε άθλιες συνθήκες και τους εγκλωβίζουμε σε ακριτικά νησιά από τα οποία δεν πρόκειται να φύγουν, ελπίζοντας ότι κάποιοι εξ αυτών θα επιστρέψουν σε κατάσταση απόγνωσης στις χώρες τους και όλοι τους θα ενημερώσουν τους συγγενείς τους πόσο χάλια είναι η Ευρώπη και να μην αποτολμήσουν καν το επικίνδυνο ταξίδι. Η ξενοφοβική μεταναστευτική πολιτική από υπόθεση της Λεπέν και κάποιων αποσυνάγωγων λαϊκιστών καθίσταται πλειοψηφική στην Ε.Ε., διαχέεται στο κέντρο του πολιτικού φάσματος και δηλητηριάζει ακόμη και την παραδοσιακά(;) κοινωνικά ευαίσθητη Αριστερά.

Το πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων ξεκίνησε με τιμωρητικές διαθέσεις απέναντι σε όσους δεν συμμορφώνονται, αλλά αποδείχθηκε ανεφάρμοστο. Το Βίσεγκραντ επαναστάτησε, η Ακροδεξιά συγκυβερνά στην Αυστρία, ο Σαλβίνι θριάμβευσε στην Ιταλία και ο Γιάνσα στη Σλοβενία. Σταδιακά φαίνεται ότι η Ε.Ε. θα αλλάξει τακτική: αντί να μαστιγώνει τους παραβάτες, θα επιβραβεύει όσες χώρες τηρούν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, θα ανταμείβει δηλαδή αδρά την –μέχρι πρότινος αυτονόητη– ανθρωπιά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή