İspanya: Ayrılıkçılara af mı geliyor?
Carles Puigdemont, yeni Sosyalist hükümeti destekleme karşılığında mahkemece suçlanan ayrılıkçılara af istedi. Sosyalistler, çoğunluğu sağlamak için Puigdemont’un Junts per Catalunya partisinin oyuna ihtiyaç duyuyor. 2017 yılında Katalonya Özerk Yönetimi Başkanı olarak bağımsızlık referandumu düzenlemekten bizzat kendisinin de devam eden bir davası olan Puigdemont, ayrılma girişimlerinin siyaseten meşru görülmesini de talep ediyor.
Anayasa'ya uygun ve yapıcı
La Vanguardia Genel Yayın Yönetmeni Jordi Juan, Puigdemont'un talebinin çözüm odaklı olduğunu düşünüyor:
“Uzlaşının önünü açmak istiyor ve bizler de bunu memnuniyetle karşılıyoruz. Dolayısıyla, [bağımsızlık için yeni bir] referandum meselesini rafa kaldırdı ve yalnızca affı hedefliyor. Kendisinin dün sunduğu şartlar Anayasa'ya uygun. ... Junts'un 'peşinen sonuç' istemesine rağmen bir 'arabuluculuk ve denetleme mekanizması' kurulmasını önermesi, Puigdemont'un bakış açısını gözler önüne seriyor. Nihayetinde böyle bir af anlaşmasının iki günde onaylanması mümkün değil. Dün, [hükümet potansiyeli olan] yeni çoğunluktaki diğer partilere uzlaşının yakın olduğu hissi hâkimdi. Bize göre de öyle.”
İspanya uçurumun eşiğinde
Correio da Manhã, ayrılıkçıların bütün taleplerinin karşılanmasının demokrasi için ağır sonuçlar doğuracağını öne sürüyor:
“Af bir karşılık, referandum da pazarlık edilen malın teslim edilmesi demek. Dolayısıyla, acı bir şekilde bulaşık süngeri misali iş görecek bir hükümet kuruluyor. Uzun yıllar, her şeyi temize çıkarma becerisinde onları geçebilecek başka hiçbir hükümet çıkmayacaktır. İspanya’ya ait olmak istemeyen Katalanlar ve Basklar için bir şölen bu. Demokrasi içinse azap. ... Sánchez ve [Çalışma Bakanı Yolanda] Díaz, fazla tehlikeli kırmızı çizgileri aşarak İspanya’yı ahlaken ve hukuken uçuruma sürüklüyorlar. Ülkeyi ve kurumları çökertmek için Vox’a ne hacet?”
Ayrılıkçı fikirler saygıyı hak etmiyor
El Mundo affa karşı:
“Ayrılıkçıların kendileri aramızda yaşıyor ve saygıyı hak ediyorlar, ama fikirleri değil. ... Gerici niyetleri (kayıp cennet zırvasından bahsedip duruyorlar, zira bu hep cezbeder) müstakbel hükümetin rengini belirliyor. Sosyalist seçmenler, alınacak mükâfatın tüm bu nahoşluklara değeceğine inanarak, anlaşılabilir bir niyetle hareket ediyor olabilir: Bu zor şartlar altında, hükümetin sosyal demokrat politikalar izleyebilmesinin yegâne yolu bu. ... Belki bir gün, ülkenin bu kadar çok düşmanlıktan ne büyük zararlar gördüğünü anlarlar. Ve demokrasilerde suçluları topluma yeniden kazandırmak için suçun yok sayılamayacağını, aksine en iyisinin suçluları cezalandırmak olduğunu.”