Rusya: Başkurdistan'da protestolar
Urallar bölgesindeki Başkurdistan Cumhuriyeti’nde çarşambadan bu yana protesto gösterileri ve polisle çatışmalar yaşanıyor. Ukrayna’ya yönelik saldırı başladığından beri Rusya’da patlak veren ilk büyük gösterileri tetikleyen, Başkurt milliyetçisi Fail Alsynov’un dört yıl hapis cezasına çarptırılması oldu. Protestocular, Alsynov’un serbest bırakılmasını ve Başkurdistan Cumhuriyeti Başkanı Radi Khabirov’un istifasını istiyor. Peki bu durum Moskova için de tehdit teşkil eder mi?
Bütün halka karşı tehlikeli bir aşağılama
Başkurt siyaset bilimci Abbas Galliamov, Echo’nun alıntıladığı bir Telegram gönderisinde Kremlin açısından şu riske işaret ediyor:
“Yetkililer hoşnutsuzluğu çok sert bastırmak zorunda kalacak - bu da halkın belleğinde bazı acı izler bırakacak. Bu şu demek: İşler rejim için çok kötü gidince, halkın çektiği acıların da yükü hayli ağır olabiliyor. Sovyetler Birliği de böyle çökmüştü. Çeçenlerin bağımsızlık ilanlarındaki temel argüman, yarım yüzyıl önce sürgün edilmelerine duydukları öfkeydi. Etnik bellek çok derindir. Bugün Rusya’nın temellerine dinamit koyan bizzat devlet erkinin kendisi.”
Rusya'da devrimler tabandan başlamaz
Siyaset bilimci Viktor Andrusiv, Gordonua.com'da protestoların Moskova rejimi için bir tehdit oluşturmadığını söylüyor:
“Rusya'da devrimler asla tabandan başlamazlar. Daima devlet yönetimindeki bir bölünme nedeniyle ve dün iktidarda olanlar bugünün muhalefet liderleri olduğunda gerçekleşirler. ... Rusya'da [devrimci] bir durumun olgunlaştığı doğru, ancak asıl patlama yalnızca bir lider figürü ortaya çıktığında yaşanabilir . Kremlin bunun hayli farkında ve dolayısıyla da en ufak liderlik ve muhalefet emarelerini tek tek ortadan kaldırıyor. Zira böyle bir aktör olmadan devrim de gerçekleşmeyecektir. Öte yandan, [toplumsal] patlamaya savaşın gidişatındaki sorunların değil, sosyoekonomik koşullardaki kötüleşmenin yol açacağını da unutmamak gerekir.”
Kremlin'in çizgisine itiraz yok
Unian huzursuzluğun yayılacağını düşünmüyor:
“Gerçek şu ki, Rusların ne silahları ne de savaşacak halleri kaldı, fakat protesto etmeye mecalleri var, evet. Tabi bu yalnızca bir sorunu gündeme getirmek ve ifade etmekten ibaret. Dahası, tüm bunlar Putin'e bir tür yakarış bağlamında gerçekleşiyor: 'Kurtar bizi Putin!' Ve bu maalesef, herhangi bir şeyi protesto etmeye cesaret edenlerin dahi Putin'e oy vereceği anlamına geliyor. ... Zira birkaç küçük istisna dışında, memnuniyetsiz Ruslar sorunlarının günahını yerel aktörlere yüklemeyi yeğliyor.”