Berlin: Nazilerin katlettiği Polonyalılar için anıt taşı dikildi
Berlin’in hükümet bölgesinde, İkinci Dünya Savaşı'nda Almanya'nın Polonya’yı işgali sırasında yaşamını yitiren Polonyalılar anısına bir anıt açıldı. Anıt, Hitler’in 1 Eylül 1939’da Polonya saldırısını ilan ettiği eskiden Krolloper Opera Binası'nın bulunduğu noktaya yerleştirildi. İlerleyen süreçte, 30 tonluk bu kayanın yerine bir Almanya-Polonya Evi inşa edilmesi planlanıyor. Peki, iki ülkenin medyası bu projeyi nasıl değerlendiriyor?
Anıt tek başına yetmez
Der Tagesspiegel projenin ilk aşamasına olumlu yaklaşsa da genişletilmesinde ısrarcı:
“Pazartesi günü Berlin’deki açılış törenine katılanlar, Polonya ve Almanya’nın iyi niyetine tanıklık ettiyse ne mutlu bize: Bu iş olacak demek. … Ancak Almanların Polonya’da işlediği suçlara dair yaygın bilgi eksikliği, idrakın önünde hâlâ engel teşkil ediyor. Dolayısıyla, planlamacılar haklı olabilir: Anıt tek başına yetmez. Bilgilendirme merkezi ve buluşma mekânı da gerekir. 1939-1945 yılları arasında Alman işgalini yaşamış kuşak artık büyük ölçüde aramızda değil. Yeni kuşakların ise başka kaynaklara ihtiyacı var.”
Almanlar suçlarının bedelini ödesin
wPolityce.pl portalı yeni anma mekânına ikna olmuş gözükmüyor:
“Almanlar gerçekten de Polonya halkı tarafından affedilmek için onlara karşı işledikleri suçları telafi etmek istiyorlarsa, önce Polonya’nın İkinci Dünya Savaşı için hak ettiği tazminatı ödemeliler. Aksi takdirde, Polonya’ya yönelik söz ve jestleri ciddiye almak mümkün olmaz.”
Sağlam özgüven sergilemeye devam edilmeli
Yazar Estera Flieger, Rzeczpospolita’da yeni anıtı gecikmiş ancak yerinde bir adım olarak değerlendiriyor:
“Saygı, bağımsızlık ve gayret parti rengi gözetmez. Bu dev kaya parçasını aynı büyüklükte bir fiyasko olarak gören ‘PiS Polonyası’ yok artık. Onun yerine, Avrupa’da Almanya’nın yoksul küçük kız kardeşi olmayan bir Polonya var. Neyse ki artık farklı bir özgüven geliştirdik. Almanlar bu anı kaçırdı, hatta Polonyalı liberallerin tamamı da henüz bunun farkına varmış değil. … İşte bu yüzden, Polonya’nın Almanlardan ricacı ya da minnettar olmasına gerek yok, asıl önemli olan mağdurlara layık bir anıtı kararlılıkla hayata geçirmek.”