Kommersant'ın tüm siyaset bölümü istifa etti

Rusya'da yayınlanan günlük gazete Kommersant'ın politika bölümü, iki gazetecinin işten çıkarılmasının ardından topluca istifa etti. İki gazeteci Federasyon Konseyi başkanının kamu emeklilik fonunun başına getirilebileceğini haberleştirmişti. Bu durum Kremlin'e yakın milyarder Alişer Osmanov'a ait gazete ve Rusya'da basın özgürlüğü hakkında bize ne söylüyor?

Tüm alıntıları göster/kapat
Novaya Gazeta (RU) /

Yayıncıların çevresi geniş olur

Novaya Gazeta'ya göre medya organı sahiplerinin Rus devletiyle yakın ilişki halinde olması basın özgürlüğü için bir tehlike:

“Rusya'daki devlet kapitalizminin kendine has bir özelliği, medya kuruluşu sahiplerinin devlet memurları, onların tanıdıkları ve banka hesaplarıyla sıkı fıkı bir ilişki içinde olmasıdır. Profesyonel gazetecilik, kendi çıkarı olmayan medya kuruluşlarının ülkedeki gelişmeler hakkında bilgilendirmesi demektir. Kommersant vakasının gösterdiği üzere böyle bir şey mümkün değil: Ne hakkında yazarsanız yazın, yolunuzun patronunuzun müşteri portföyüyle kesişme ve bu nedenle işinizden olma riskiyle karşı karşıyasınız. Rusya'daki sansür değişti. Eskiden kırmızı kalemle çekilmiş bir çizgiye dikkat etmeliydiniz, şimdiyse keyfi olarak kurulmuş kapanların arasındasınız. Bu koşullar altında sadece, kendilerine verilmiş konu listelerinden sapmayan propagandacılar kazanır.”

Wedomosti (RU) /

Gazetecilik normal bir ticarete dönüşüyor

Kendisi de 1992 ile 2012 yılları arasında Kommersant yazıişlerinde çalışmış Dmitri Kamişev, bu çatışmayı, Rusya'da basın ve yayın organlarının sahipleri tarafından artık sadece aktif malvarlığı olarak görüldüğünün bir göstergesi olarak görüyor:

“Kommersant, Osmanov tarafından devralındığından bu yana gazeteciler, büyük bir holding mekanizması içinde, borsa simsarları ya da müşteri temsilcisinden hiçbir farkı olmayan küçük dişliler muamelesi görüyor. Rusya'mızdaki kapitalizm de devlet kapitalizmi olduğu için yayın organındaki 'doğru olmayan' haberler hakkındaki her çatışmada gazetenin sahibi için devletin ya da temsilcilerinin görüşü önemli bir etmen haline geldi.”