“2025'in en iyi ekonomisi” Portekiz oldu: Bu ne anlama geliyor?
İngiliz The Economist dergisi, Portekiz’i yılın en iyi ekonomisi seçti. Değerlendirme, 36 varlıklı ülke arasında yapıldı. Lizbon hükümeti bu sonucu kendi icraatlarını övmeye vesile sayarken, Portekiz basınında farklı yorumlar da var.
Bunu gerçekten hissedenimiz var mı?
Hukukçu Fábio Pimentel, Público’da daha eksiksiz bir tablo çizilmesini istiyor:
“Hükümet, içeride tartışma koparan tedbirlerine dışarıdan onay bulmuş olmanın coşkusuyla uluslararası övgüye seviniyor. Başbakan Luís Montenegro, ‘Portekizlilerin başarılarının ve emeklerinin adilce takdir edilmesinden’ söz ediyor. Peki tam olarak hangi Portekizlilerin? The Economist, ekonomileri beş göstergeye göre değerlendiriyor: enflasyon, GSYH, istihdam, borsa ve enflasyon hedefinden sapma. Bunlar geçerliyse de eksik ölçütler. Bu göstergeler, kirasını ödeyemeyenlerin içine düştüğü güvencesiz koşulları içermiyor ve göç eden genç yetenekleri hesaba katmıyor. ... Bunlar yatırımcılar için cazip olan ekonomiyi ölçüyor, yurttaş için olanları değil.”
Bir tek turistlere cennet
Correio da Manhã da neyin ödüllendirildiğini anlayabilmiş değil:
“Büyümeyen, ama Altın Vize satın alan ve vergi ödemek istemeyen varlıklı turistler için iyi bir ekonomi. Tam istihdamın olduğu, ancak hükümetin ülkelerine geri göndermek istediği göçmen işçilerle dolu bir ekonomi. Dünyaya Portekiz’de yaşamanın ne kadar güzel olduğunu gösteren, ama makul fiyatlı konut piyasası yaratamayan bir ekonomi. Zenginliği dağıtmayıp olağan şüphelilerin elinde toplayan, gençleri yurtdışına, insanları da şehrin çeperlerine kaçıran, kamu hizmetleri çökertilmiş ve AB dayanıklılık fonlarından gelecek paraya bağımlı bir ekonomi.”
Bir vakitlerin pasaklı çocuklarının zaferi
Yunanistan ve İspanya’nın ardından Portekiz, zirveye ulaşan üçüncü eski avro krizi ülkesi oldu. Expresso, bu gelişmeyi kayda değer buluyor:
“Kalvinist Avrupa, on yıl içinde dümeni sert kurtarma tedbirlerine katlanmak zorunda kalan, finans sistemini ıslah eden, kamu maliyesini düzene sokmaya ve büyümenin yolları bulmaya çalışan Güney’in tembel öğrencilerine bıraktı.”