İtalya erken seçim eşiğinde mi?
İtalyan Anayasa Mahkemesi geçtiğimiz yıl yenilenen seçim yasasını kısmen kaldırmış olsa da, yasa değiştirilmiş biçimiyle geçerliliğini sürdürüyor. Bu sayede Cumhurbaşkanı Mattarella hükümet krizine bağlı olarak bu sene içinde erken seçim isteyebilir ya da yasama döneminin 2018'de bitmesini bekleyebilir. İtalyan basını cumhurbaşkanının kararını etkileyecek unsurları açıklıyor.
Çıkmaz sokak
Yeni seçimler yapılsın mı, 2018 beklensin mi? La Repubblica, İtalya'nın iki dere arasında kaldığı tespitini yapıyor:
“Böylelikle İtalya yol ayrımının önünde kalakalmış durumda. [Sabık Başbakan] Renzi'nin tercihi olan yolda erken seçime gidebilir. Bu durumda hükümetsizlik riski oluşacaktır, zira [mevcut] yasalarla seçimi kimse kazanamaz. [Otomatik parlamento çoğunluğu için anayasa mahkemesi tarafından belirlenen] Yüzde 40'lık oran, tüm partiler için erişilemez bir hedef. ... Ülkenin seçebileceği diğer yol, cumhurbaşkanı Mattarella'nın gönlünde yatan aslan: Yasama dönemi bitene kadar böyle devam etmek. ... O zaman kırılgan siyasi dengeleri nedeniyle İtalya atalete düşme tehlikesiyle karşı karşıya. [Başbakan] Gentiloni, bankacılık krizi ile [cari açık müzakereleri yürüttüğü] Brüksel'in elindeki Demokles'in Kılıcı başının üzerindeyken ne kadar iyi niyetli olsa da 2018'e kadar ne yapabilir? Çok fazla bir şey değil.”
Cepheler karşı karşıya
La Stampa, İtalya'da erken seçim taraftarı olanlar ile ona karşı çıkanları tarif ediyor:
“Erken seçim taraftarı olanlar [Sosyaldemokrat Sabık Başbakan] Renzi, [Beş Yıdız Hareketi lideri] Grillo, [Kuzey Ligi lideri] Salvini ve [sağ popülist İtalya'nın Kardeşleri Partisinden] Giorgia Meloni. ... 2018'den önce seçime gitmek istemeyen cephenin temsilcileri ise, sokaktaki vatandaş tarafından 'güçlü kuvvetler' olarak tarif edilen odaklar, yani Vatikan'ın bir kısmı, önemli Avrupa ülkelerinin temsilcileri, Merkez Bankası Bankitalia, İtalyan para kurumlarının yönetim kurulları, yabancı kurumsal bankaların gözlemcileri ve Confindustria Sanayiciler Birliği. Bu cephenin en büyük korkusu, son yıllarda önemli reformlara el atmayı başarmış olan İtalya'nın yeniden gerileme dönemine girmesi.”