ArcelorMittal, İtalya'daki çelik fabrikasından kurtulmak istiyor

Dünyanın en büyük çelik üreticisi ArcelorMittal, bundan bir yıl önce İtalya'nın Taranto şehrindeki İlva demir-çelik fabrikasını devralmıştı. Şirket şimdi sözleşmeyi feshetmek istiyor. Tesis kapanma tehlikesiyle karşı karşıya. İtalyan Parlamentosu, ArcelorMittal'ın yaptığı işlerde cezalara karşı koruma getiren bir düzenlemeyi geriye dönük olarak yürürlükten kaldırmıştı. Bu düzenleme, şirketin hazırladığı çevre planlarında ceza riski almamasını sağlıyordu. Medya, siyaseti sert bir biçimde eleştiriyor.

Tüm alıntıları göster/kapat
Corriere della Sera (IT) /

Mükemmel bir mazeret

Corriere della Sera'da yazan ekonomist Federico Fubini, yasalarda sonradan yapılan değişikliğin hükümetin sanayi politikasındaki yetersizlikleri gösterdiğini vurguluyor:

“ArcelorMittal, sadece 10 bin 700 kişiyi işten çıkarmak için değil, aynı zamanda bu tesisi tümüyle kapatmak için bir mazeret buldu. Mittall şirketi, Taranto'daki üretim kapasitesini bir rakibe bırakmak istemediği, kendi kontrolü altına almak istediği için yatırım yapmaya motive olmuştu. Şimdi ise hükümetin vaat ettiği yasal güvenceyi iptal etmesiyle ek bir harcama yapmadan tesisin kapatılması fırsatını sunması Hintli Mittal şirketi için bulunmaz nimet. Böyle bir hata, İtalya’da sanayi kriziyle mücadele edebilecek birisinin olup olmadığı sorusunu gündeme getiriyor.”

Avvenire (IT) /

Kesin bir karar vermekten aciz

Bu olay, İtalya’da politikaya ve hukuka güvenilemeyeceği izlenimini pekiştiriyor, diyor ekonomist Marco Girardo Avvenire’de:

“Başlangıçta garanti edilen 'ceza kalkanı' şimdi iptal edildi. Oyunun ortasında oyunun kurallarını değiştirmek yasal belirsizlik, yetersiz sanayi politikaları ve son yıllarda Güney İtalya'nın ekonomik açıdan çölleşmesine neden olan yanlış kararların belirtisi. ... Taranto'daki yüksek fırınlar, buradaki demir çelik tesisinin kamu yatırımları ve özel yatırımlar için tadilata gidilip güçlü bir planla yeniden işletmeye açılması için değil, siyasetin yapısal beceriksizliği yüzünden kapatılıyor. Bunun da yükü bizi sırtımızda.”