Belfast Anlaşması'nın 25. yılı ve Brexit
10 Nisan 1998'de imzalanan Belfast Anlaşması, Kuzey İrlanda'da on yıllardır süren şiddetli çatışmayı sona erdirmişti. Bu vesileyle ABD Başkanı Joe Biden ve Büyük Britanya Başbakanı Rishi Sunak, bu salı Belfast'ta bir görüşme gerçekleştirecekler. Yorumcular yıldönümünü, yeni Windsor Anlaşması'na ilişkin mevcut anlaşmazlık ve Brexit sonrasında varılan Kuzey İrlanda Protokolü bağlamında değerlendiriyor.
Brüksel ve Biden taraflı
The Daily Telegraph'a göre AB ve ABD, ihtilafta hatalı bir şekilde genellikle İrlanda yanlısı milliyetçilerden yana duruyor:
“Washington veya Brüksel ne zaman Kuzey İrlanda'daki meselelerle ilgilense, bütün istikrarsızlıkların sorumlusu olarak İrlanda yanlısı milliyetçiler değil, Büyük Britanya taraftarı birlikçiler gösteriliyor. Birlikçiler, ABD Başkanı Biden'a güvenmiyor. İrlanda kökenli olması ve meseleyle ilgili daha önce yapmış olduğu yorumlar, kendisinin taraflı bir gözlemci olduğu izlenimini uyandırıyor. Biden, Kuzey İrlanda'daki bölgesel hükümete yönelik sürdürdükleri boykotları nedeniyle birlikçileri eleştirmekten imtina ederse iyi olur; zira İrlanda yanlısı Sinn Féin partisi de birkaç yıl önce aynısını yapmıştı.”
Siyasi boykot yatırımcıları tedirgin ediyor
The Irish Times, en büyük birlikçi parti olan DUP'nin bölge parlamentosunu 14 aydır boykot etmesi nedeniyle, Kuzey İrlanda'da artık siyasi istikrar kalmadığını söylüyor:
“Kuzey İrlanda ve İrlanda Cumhuriyeti'nin sınır bölgelerinin ekonomisi [Belfast Anlaşması'ndan] açıkça fayda sağladı. Üstelik her iki bölge de sınırın güneyindeki daha iyi performans gösteren bölgelerin gerisinde kalmasına rağmen. İrlanda Cumhuriyeti'nde son yirmi yılda yatırımlarda yaşanan muazzam artış, adadaki barış ortamından beslenmişti. ... Ancak, bunun üzerine daha fazlasını inşa etmek siyasi istikrar gerektiriyor. Potansiyel yatırımcıların, Kuzey İrlandalı siyasetçilerin yeni anlaşmalara işlerlik kazandırmaya kararlı olduğunu görmesi gerekiyor. Aksi durumda fırsat kaçırılabilir.”