Çekya: Hükümet programı gerçekçi mi?
Çekya’da müstakbel hükümeti oluşturacak partiler, seçilmiş başbakan Andrej Babiš liderliğinde koalisyon anlaşmasını imzaladı. Yorumcular, yeni hükümetin ülkenin bugünkü durumunu ve geleceğini nasıl tanımladığını eleştirel bir gözle değerlendiriyor.
Girişimsel açıdan bir felaket
Reflex şöyle yazıyor:
“Andrej Babiš, eski sloganını unutmuş görünüyor: ‘Devleti bir aile şirketi gibi yönetmek istiyorum.’ Ancak hükümet programı taslağına göre, bir şirketi ya da aileyi bu şekilde yönetmeye kalksaydı, şirket iflas eder, aile de sosyal yardıma başvurmak zorunda kalırdı. Program, hayata geçirilmesi her yıl on milyarlarca krona mal olacak yüzlerce vaat içeriyor. ... Elbette programda bazı iyi öneriler (örneğin vergi indirimleri) ve ilginç fikirler de var; ancak tüm bunlar eksiksiz uygulanacak olursa, borçlar daha da artacak ve bedelini bugünün genç kuşakları ödemek zorunda kalacak.”
Hayali vaatler
Çekya'nın eski maliye bakanlarından Miroslav Kalousek, Novinky.cz'de şüphelerini dile getiriyor:
“ANO hareketi, o kadar çok ve maliyetli önceliği hayata geçirdi ki, bunların bütçe açığı ile devlet borcunu artırmadan uygulanması mümkün değil. Gerekli kaynağın ekonomik büyümeden ve kayıt dışı ekonominin vergilendirilmesinden sağlanacağı yönündeki güvence ise tamamen hayal ürünü. Bunun gerçekleşebilmesi için iki ila üç kat daha hızlı büyümemiz ve dünyada kayıt dışı ekonomisi bulunmayan tek ülke haline gelmemiz gerek.”
Ülkenin durumu o kadar da kötü değil
Český rozhlas, müstakbel hükümetin ülkenin mevcut durumunu felaket gibi göstermesinden rahatsız:
“Görevden ayrılan hükümet halk tarafından pek sevilmiyordu, ancak devletin kendisi ne objektif olarak ne de halk nezdinde çökmek üzere. Cumhurbaşkanı, mahkemeler, ordu, merkez bankası, polis ve belediye meclisleri gibi kurumlara duyulan güvende istikrar var. Çekya, AB ortalamasından hızlı büyüyor; enflasyon dengelendi, insanlar yeniden harcama yapmaya başladı - bu da güvensizliğin değil, iyimserliğin işareti. Buna rağmen, Çekya adeta Gazze Şeridi’nin yumuşatılmış bir versiyonu gibi gösterilmek isteniyor. Bu alçakça bir taktik. Amaç belli: Yeni hükümeti kurtarıcı gibi sunmak, sempati kazanmak ve olası tüm başarısızlıkları peşinen mazur göstermek.”