İrlanda’nın yeni cumhurbaşkanı kim?
İrlanda’da cumhurbaşkanlığı seçimini, iktidardaki merkez sağ parti Fine Gael’in adayı Heather Humphreys’i açık farkla geride bırakan Catherine Connolly kazandı. Bağımsız aday olarak yarışan Connolly, Sinn Féin, İşçi Partisi, Sosyal Demokratlar, People Before Profit ve Yeşiller gibi sol partilerin desteğini almıştı. Connolly NATO, AB ve İsrail’e yönelik sert çıkışlarıyla biliniyor.
Zamanın ruhuna karşı duruş
İrlandalı yazar Justine McCarthy, The Guardian'da Connolly'nin başarısını şöyle açıklıyor:
“Connolly’nin seçilmesi, Avrupa Birliği’nin giderek sağa kaydığı ve ırkçılık, antifeminizm ile militarizmin hâkim olduğu bir dönemde zamanın ruhuna karşı bir duruş sergiliyor. 14 çocuğun en büyüğü olarak Galway’deki bir sosyal konutta büyüyen Connolly, savaşa ve emperyalizme karşı çıkıyor. İrlanda’nın yeniden birleşmesini ve engelli bireylerin haklarını savunuyor. Selefi gibi o da İsrail’in Gazze’deki katliamı karşısında AB’nin eylemsizliğini eleştiriyor. ... 68 yaşında ve rakibi Heather Humphreys’ten yaşlı olmasına rağmen, sivil toplum temelli barış kampanyasıyla özellikle genç seçmenlerin ilgisini çekmeyi bildi.”
Kışkırtıcılığın vücut bulmuş hali
İrlandalı avukat ve gazeteci Liz Walsh, The Spectator’da Connolly’nin seçilmesinin İrlanda’nın uluslararası ilişkilerine ciddi zararlar verebileceği öngörüsünde bulunuyor:
“İrlanda güvenlik meselelerinde sıkışınca büyük ölçüde Birleşik Krallık’ın eline bakarken, Connolly Londra’ya düşmanca tavırlar sergiliyor; yine İrlanda ekonomisinin büyük bir kısmının bağımlı olduğu ABD’ye karşı da mesafeli duruyor. İsrail’e yönelik antipatisi köklü ve derin. … NATO’yu savaş kışkırtıcılığıyla suçlarken, Almanya’yı haksız yere Nasyonal Sosyalizm dönemindekine benzer askeri harcamalar yapmakla itham ediyor. … Umabileceğimiz en iyi şey, söylemini biraz yumuşatması ve yedi yıl sonra dost ve müttefiklerimizden hiç değilse bir avuç kadarının halen elimizde durması.”
Radikal sosyalizme geçilmiş değil
Irish Independent, Connolly’nin artık gergin atmosferi yatıştırıp uzlaşmaya odaklanması gerektiğini vurguluyor:
“Bu seçim, seçmenlerin günebakanların güneşe yönelmesi gibi sosyalizme yöneldikleri anlamına kesinlikle gelmiyor. Connolly’nin radikal ideolojisini genellikle küçümseyen pek çok kişi, bu kez kendilerine son derece sınırlı seçenekler sunan siyasi sisteme bir mesaj göndermek için ona oy verdi. Connolly, bir hareketin lideri olarak kazandı; ancak şimdi İrlanda halkının tamamını temsil etme sorumluluğunu üstleniyor. Yetki aldı ama cumhurbaşkanlığı makamı hiçbir zaman bir sahne ya da bir nişancı kulesi olarak tasarlanmamıştı - Áras’ın [İrlanda cumhurbaşkanının resmi konutu] önceki sakinleri bu konuda ne kadar pervasız davranmış olsalar da.”